Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

ΔΥΣΗ

Ωκεανός σκιών , χλωμών παιδιών
διαβολικών μασκών , προσωπείων,
διάφανα παραπετάσματα αλαζονείας
καρφωμένα στην ψυχή και στο είναι.


Κρυφτό άπειρου νεανικού πνεύματος
ανάμεσα σε έμπειρο δάσος , αιώνιο.
Ματιές αποκρυσταλλομένων οντοτήτων
με φόντο δύσεις γερασμένων υπάρξεων.


Απειρία άπειρη , ανάπηροι στήλοι
θεμέλιο σαθρό , περιβάλλον χρυσό
με λόγο υπόστασης τη σύγκρουση
στη δύση του κρατερού παλαιού.

Απειρία πρόσκαιρη , ρίζες διψασμένες
δομές ευλογημένες από ουράνιο δάκρυ
στέκουν απόλυτες στην μαύρη άβυσσο
γυμνασμένες να ορθώνονται στο κενό.

Στη δύση του λαμπρού ,μόνο φως
Μόνο φως αποκομίζουν και ανατέλουν,
Ανατέλουν από το φως που σβήνει
Σε τρεισμεγιστη κύκνεια κραυγή της φλόγας.

Όπου ορθώνεται σύσσωμη
Εκεί ανέτειλαν , εκεί…
Εκεί σκιές πυρπολήθηκαν απο μαστίγια αγνής μεγαλοπρέπειας

Εκεί σφηρυλατήθηκαν με φως
Στην αποκορύφωση της δύσεως του
Ανατέλω αποσπόντας αρχαίους πυρήνες
Πυρήνες παράδοσης ζωής και θανάτου.

Magnus Peccator , Άμον Φ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου