Σαν άνθρωποί έχουμε μια τάση προς τα μπρός, μια κίνηση μπροστά. Ο λόγος που μπορεί να συμβαίνει αυτό είναι η δίψα για γνώση που μας χαρακτηρίζει ή πολύ πιο απλά η αναζήτηση της αλήθειας . Όμως είμαστε σιγουροί για το τι "γνωρίζουμε";;
Η προέλευση της λέξης γνωρίζω είναι το αρχαίο γιγνώσκω όμως απο αυτ΄την την λέξη βγαίνει και ένα ουσιαστικό , η γνώμη . Μήπως λοιπόν έχουμε μια γνώμη για τα πράγματα που μελετάμε ή απλώς τα βλέπουμε απο μία ματιά; Μήπως η αναζήτηση της αλήθειας ειναι μια βόλτα σε ένα σκοτεινό σοκάκι χωρίς φως;
Ετσι και αλλιώς κανείς δε γνωρίζει την αλήθεια και γι αυτο τον λόγο τσακωνόμαστε συνεχώς . Άσπρο ο ένας, μαύρο ο αλλός. Ψυχή ο ένας, ύλη ο άλλος. Φιλοσοφία λέει ο ένας, Μαθηματικά λέει ο άλλος. Και γιατι αυτή η διακρισή αγαπητοί μου των επιστημών σε θετικές και ανθρωπιστικές;
Πραγματικά μας ενδιαφέρει να τα διαχωρίζουμε όλα και θεωρώ οτι είναι κατι παραπάνω απο αριθμούς και γράμματα , κάτι που δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να είναι ή ποιο είναι το πργματικό νοημά τους. Έτσι και αλλιώς στα αρχαία χρόνια οι πρόγονοι μας τα θεωρούσαν ισάξια. Άνθρωπος δίχως γνώση μαθηματικών δεν υπήρχε , όπως άνθρωπος δίχως γνώση φιλοσοφίας δεν υπήρχε. Και σήμερα παρατηρώ οτι υπάρχει και μια τάση προς τα πίσω. Θέλουμε να μάθουμε απο που προερχόμαστε λέμε. Ο ένας λέει ο Θεός, ο Αλλάχ. Ο άλλος λέει το big bang και την θεωρία της εξέλιξης, που τονίζω, είναι θεωρία ακόμη. Αλλά ρωτώ λοιπόν με το φτωχό μου μυαλό, γιατί θέλουμε να το μαθουμέ; Τι είναι αυτο που θέλουμε να μάθουμε; Είναι η αλήθεια όντως; ή μια ακόμα αχρηστή άποψη, μια τυχαία γνώμη;
Πόσα πράγματα μένουν αναλοίωτα απο την λήθη δεν ξέρω. Πιστεύω όμως οτι τα πάντα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Όλα εκτός απο την αλήθεια. Γιατι σε αυτήν δεν ξέρουμε τι πραγματικά αναζητούμε. Κλείνωντας λοιπόν θα ήθελα να θέσω κάποια ερωτήματα για σκέψη. Θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια ή δεν είμαστε έτοιμοι καθως μπορεί να πονέσει; Γιάτι απορούμε για τα πάντα; Γιατί θέλουμε να ρωτάμε γιατί; Ίσως όλα να είναι μια ιδέα αλλα το τίποτα είναι κάτι και τα πάντα είναι ενα λίγο.
ΝΙΚΟΣ ΡΕΒΙΘΗΣ
Η προέλευση της λέξης γνωρίζω είναι το αρχαίο γιγνώσκω όμως απο αυτ΄την την λέξη βγαίνει και ένα ουσιαστικό , η γνώμη . Μήπως λοιπόν έχουμε μια γνώμη για τα πράγματα που μελετάμε ή απλώς τα βλέπουμε απο μία ματιά; Μήπως η αναζήτηση της αλήθειας ειναι μια βόλτα σε ένα σκοτεινό σοκάκι χωρίς φως;
Ετσι και αλλιώς κανείς δε γνωρίζει την αλήθεια και γι αυτο τον λόγο τσακωνόμαστε συνεχώς . Άσπρο ο ένας, μαύρο ο αλλός. Ψυχή ο ένας, ύλη ο άλλος. Φιλοσοφία λέει ο ένας, Μαθηματικά λέει ο άλλος. Και γιατι αυτή η διακρισή αγαπητοί μου των επιστημών σε θετικές και ανθρωπιστικές;
Πραγματικά μας ενδιαφέρει να τα διαχωρίζουμε όλα και θεωρώ οτι είναι κατι παραπάνω απο αριθμούς και γράμματα , κάτι που δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να είναι ή ποιο είναι το πργματικό νοημά τους. Έτσι και αλλιώς στα αρχαία χρόνια οι πρόγονοι μας τα θεωρούσαν ισάξια. Άνθρωπος δίχως γνώση μαθηματικών δεν υπήρχε , όπως άνθρωπος δίχως γνώση φιλοσοφίας δεν υπήρχε. Και σήμερα παρατηρώ οτι υπάρχει και μια τάση προς τα πίσω. Θέλουμε να μάθουμε απο που προερχόμαστε λέμε. Ο ένας λέει ο Θεός, ο Αλλάχ. Ο άλλος λέει το big bang και την θεωρία της εξέλιξης, που τονίζω, είναι θεωρία ακόμη. Αλλά ρωτώ λοιπόν με το φτωχό μου μυαλό, γιατί θέλουμε να το μαθουμέ; Τι είναι αυτο που θέλουμε να μάθουμε; Είναι η αλήθεια όντως; ή μια ακόμα αχρηστή άποψη, μια τυχαία γνώμη;
Πόσα πράγματα μένουν αναλοίωτα απο την λήθη δεν ξέρω. Πιστεύω όμως οτι τα πάντα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Όλα εκτός απο την αλήθεια. Γιατι σε αυτήν δεν ξέρουμε τι πραγματικά αναζητούμε. Κλείνωντας λοιπόν θα ήθελα να θέσω κάποια ερωτήματα για σκέψη. Θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια ή δεν είμαστε έτοιμοι καθως μπορεί να πονέσει; Γιάτι απορούμε για τα πάντα; Γιατί θέλουμε να ρωτάμε γιατί; Ίσως όλα να είναι μια ιδέα αλλα το τίποτα είναι κάτι και τα πάντα είναι ενα λίγο.
ΝΙΚΟΣ ΡΕΒΙΘΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου