Το κλάμα βγήκε απ΄τον παράδεισο….

Χαίρετε συνταξιδιώτες, του μεγάλου και περίεργου ταξιδιού που ονομάζεται ζωή. Δανειζόμενος τον τίτλο απ την ομώνυμη ταινία των Ρέππα – Παπαθανασίου, προσπαθώ να αποτυπώσω με όση περισσότερη νηφαλιότητα και ψυχραιμία μπορώ, όσα τραγικά άκουσα και έμαθα τις τελευταίες ώρες. 

Θάνατος δεκατριάχρονης στην Θεσσαλονίκη από τις αναθυμιάσεις που έβγαλε το μαγκάλι ,το οποίο στην Ελλάδα  του 2013 αποτελούσε βασικό μέσο θέρμανσης για μια μητέρα και το παιδί της, δηλώσεις Τόμσεν  και των λοιπών αδηφάγων κορακιών της διεθνούς τοκογλυφίας και μαστροπείας περί κοινωνικής πολιτικής με αντίσκηνα σε κάθε μεγάλη πλατεία των πόλεων για τους άστεγους και τέλος η προσπάθεια των επιστρατευμένων μέσων ενημέρωσης να αναδείξουν  την δωσίλογη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ως ένα κυβερνητικό σχήμα για το οποίο σαφέστατα δεν είναι πρωταρχικός στόχος η σωτηρία των τραπεζών αλλά το καλό του ‘’δοκιμαζόμενου ‘’ λαού, αυτού του περήφανου λαού όπως έλεγε επανειλημμένως κάποιος χαρτογιακάς ονόματι Ρογκάκος.

Ο ‘’καπετάν Γιάννος Στουρνάρας΄΄ μιλούσε και μιλάει συνεχώς για πρωτογενές πλεόνασμα. Πλέον όμως εκτός του ότι δεν πείθει για την εγκυρότητα των λεγομένων του ούτε τους ίδιους του τους συμβούλους,   όταν ακούμε το Γιάννη να ομιλεί για πλεόνασμα, συναρτησιακά όλοι σκεφτόμαστε πως μας πηδάνε στους φόρους, μήπως και σώσουν καμιά τρύπα  στα ταμεία. Η έννοια της  ανάπτυξης έχει καταντήσει το ίδιο  γελοία με την υπόσχεση Μελισσανίδη για κατάκτηση του πρωταθλήματος από την ΑΕΚ .

Οι λεγόμενες ‘’θυσίες’’ του ελληνικού λαού δεν αποτυπώθηκαν ποτέ στην πραγματική οικονομία , παρά μόνο στο ‘’σβήσε- γράψε’’ των  χαρτιών  της Τρόικας και των στοιχείων που πρέπει να παρουσιάσουν για να δείξουν ότι κάνουν καλά την δουλειά τους. Ο μόνος άνθρωπος ο οποίος εν Ελλάδι αυτή τη στιγμή που φαίνεται να είναι ευχαριστημένος με την διαμορφωθείσα, απ την κυβέρνηση του μνημονίου, κατάσταση, είναι ο Ψυχάρης και η τράπεζά του που είχαν κέρδη σχεδόν τρεισήμισι δισεκατομμύρια  ευρώ.

Οι πολιτικές, κατά τους εγκληματίες του λευκού κολάρου, ποτέ δεν ευθύνονται για τα αδιέξοδα που μπορεί να υπάρξουν. Μονίμως φταίνε οι προσωπικές επιλογές και οι απερίσκεπτοι ή κακοί προσωπικοί χειρισμοί. Με καμιά τέτοια φθηνή δικαιολογία, μέσα από έναν μετασχηματισμό παρωδία, θα αποπέμψουν τον αλαζόνα ‘’μπάρμπα  Γιάννη’’ και θα τον δώσουν βορά στις ορέξεις του πεινασμένου για αίμα μηντιακού καθεστώτος.

Την ώρα που άλλο ένα θύμα της ‘’πραξικοπηματικής κυβέρνησης ‘’  μας θυμίζει πως ένας είναι ο εχθρός και αυτός είναι ο καπιταλισμός, την ώρα που το κοριτσάκι στην Θεσσαλονίκη άφηνε την τελευταία του πνοή στην προσπάθεια του να ζεσταθεί, τόσο τα γαλάζια αλλά και τα πράσινα μαντρόσκυλα, κραυγάζουν  το αμίμητο ‘’δεν θα δεχθούμε εκβιασμούς από την Τρόικα΄΄.  Όπα μπάστα , όχι η Σάσα δυστυχώς, αδελφέ κάτι γίνεται εδώ. Τρία χρόνια ακούω απ όλα τα κυβερνητικά σχήματα που ανέλαβαν τα ηνία της εξουσίας, ότι τα παιδιά του ΔΝΤ είναι εδώ για να σώσουν την ψωροκώσταινα όχι ως ομάδα άσκησης πιέσεων. Δεν γίνεται από τον μεσσιανισμό ξαφνικά να περνάμε στο νταβατζηλίκι την ώρα μάλιστα που η αδυσώπητη ‘’FRAU’’ μας δίνει τα εύσημα.

Η Ελλάδα έχει μπλέξει και δυστυχώς πολύ άσχημα. Δεν μιλάω για τους τσαρλατάνους της  πολιτικής όπως ο Σπυρίδων- Άδωνις   Γεωργιάδης, μιλάω για την αδίστακτη γερμανική πολιτική του οικονομικού επεκτατισμού , για την διεθνή μαφία η οποία πλέον μας πλασάρεται με το πρόσωπο του καλού και ενάρετου οικονομολόγου που ενδιαφέρεται για την σωτηρία των κρατών και την επιβίωση των εθνών και γενικά για την επίθεση του βορρά προς το νότο με σκοπό την δημιουργία της σχέσης αφέντη και δούλου. Πρέπει κάποιος να δουλεύει και κάποιος να διατάζει είχε πει ο Τζον Λοκ ως φιλομοναρχικός  και αυτή την αντίληψη φαίνεται να ασπάζονται οι σύγχρονοι ‘’Καλιγούλες ‘’ με τα όργια σπατάλης και διαφθοράς να προσθέτουν  κύρος και δύναμη στην προϋπηρεσία του σκοταδισμού και της σήψης.

Αν καταλάβει κάποτε ο απλός λαός τι παιχνίδια παίζουν στην πλάτη του και μάλιστα ποιοι τότε ίσως να αλλάξει ο κόσμος. Το σκοτάδι έχει μπει για τα  καλά  ξανά στις ζωές όλων των ανθρώπων επί γης . Παιδόφιλοι, διεστραμμένοι, σαδιστές, οικονομικοί δολοφόνοι, απλοί ποινικοί και εγκληματίες πολέμου ετοιμάζουν την νέα τάξη πραγμάτων όπως έλεγε ι ο Γκέμπελς και αν τους αφήσουμε να συνεχίσουν αυτό το βάρβαρο έργο τους θα έρθουν δύσκολες  εποχές για την ανθρωπότητα και όχι απαραίτητα μόνο σε οικονομικό επίπεδο. Πρέπει κάτι να κάνουμε ειδάλλως θα κλάψουμε πικρά και δυστυχώς τότε το κλάμα δεν θα προέρχεται απ τον παράδεισο αλλά από την έλλειψη φωτός στην ζωή και την ψυχή μας.

Γεια σας αδέλφια !

Στη μνήμη των θυμάτων του ‘’μνημονίου της σωτηρίας’’.