Η φιλοσοφία του κοινοβουλευτισμού

Στο πολίτευμα αυτό, που γεννήθηκε στη Αγγλία, βασίζεται στο αξίωμα ότι το κράτος είναι μία θεϊκή /πνευματική οντότητα που δεν ταυτίζεται με το σύνολο των πολιτών όπως ισχύει στην αρχαιοελληνική Δημοκρατία. Δηλαδή είναι, Κράτος ≠ Πολίτες

Η θεϊκή οντότητα του Κράτους ονομάσθηκε από τον Άγγλο φιλόσοφο Τόμας Χόμπς (1588- 1673) Λεβιάθαν. Συνεπώς στον Αγγλοσαξονικό Κοινοβουλευτισμό ίσχυε: Κράτος = Λεβιάθαν

Το στάτους του Λεβιάθαν (ή του εκπρόσωπου του Λεβιάθαν), διαχρονικά υπήρχε: στους Βασιλιάδες, στους Ευγενείς/ με κληρονομικό δικαίωμα αντιπρόσωπους (Βουλή των Λόρδων) και στους εκλεγμένους από τους πολίτες αντιπροσώπους (Βουλή των Κοινοτήτων ή Κάτω Βουλή).

Στην αρχή η πλειονότητα των εξουσιών /αρμοδιοτήτων την ασκούσε ο Βασιλιάς, αργότερα η Βουλή των Λόρδων και τελευταία η Βουλή των Κοινοτήτων. Στόχος αυτής της εξέλιξης είναι η προσέγγιση των αρχών της Δημοκρατίας. Η προσέγγιση όμως αυτή είναι λογικά αντιφατική γιατί το πολίτευμα στηρίζεται στο αξίωμα «Κράτος ≠ Πολιτών», αλλά θέλει να λειτουργεί σύμφωνα με το αξίωμα, «Κράτος =Πολίτες».

Έχει άραγε το πολίτευμα λογική αντίφαση, ή η λογική του είναι σαφής αλλά συνοδεύεται από τη γνωστή Αγγλική ευγένεια και διπλωματία;

Στα σημερινά πολιτεύματα Κοινοβουλευτισμού με γεύση Δημοκρατίας, η εξουσία ασκείται από αντιπροσώπους που εκλέγονται από τους πολίτες. Κάποιοι όμως «Αντιπρόσωποι» καθορίζονται με πάγιους θεσμικούς κανόνες που αποφασίζουν οι άρχοντες/αντιπρόσωποι των πολιτών και όχι οι πολίτες. Τέτοιοι «αντιπρόσωποι» των πολιτών είναι τα μέλη της βουλής των Λόρδων στην Αγγλία και οι Βουλευτές Επικρατείας που ορίζονται με κανόνες των αντιπροσώπων/αρχόντων.

Κορυφαίος σύγχρονος θεσμός … εξουσίας των πολιτών είναι αυτός της εκλογής αντιπροσώπων με λίστα. Κατά τον θεσμό αυτό οι πολίτες ψηφίζουν για να αποφασίσουν τον … αριθμό των αντιπροσώπων που κάθε κόμμα θα έχει στη Βουλή . Τα ονόματα όμως των αντιπροσώπων δεν τα ορίζουν οι πολίτες αλλά η εξουσία του κόμματος.

Από τα προηγούμενα στοιχεία σαφώς συνάγεται ότι υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ Κοινοβουλευτισμού και Δημοκρατίας. Στη Δημοκρατία οι πολίτες ασκούν εξουσία, ενώ στον Κοινοβουλευτισμό η εξουσία ασκείται από τους αντιπροσώπους· τους αιρετούς, αλλά και τους μη αιρετούς, τους αυθαίρετους [v] αντιπροσώπους.

Η άποψη συνεπώς ότι ο Κοινοβουλευτισμός και η Δημοκρατία είναι περίπου ίδια πολιτεύματα, είναι ασύμβατη και με τη λογική και με την ιστορική αλήθεια.