Συνέντευξη με τον Πάνο Ανέστη

Τον Πάνο Ανέστη τον συνάντησα πρώτη φορά πριν 1 χρόνο στο προπτυχιακό μάθημα «Επιστημονική Επανάσταση», σε εκείνη την διάλεξη μας είχαν ενημερώσει ότι θα δούμε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, το «Γαλιλαίος: Η Μάχη στην Αυγή της Σύγχρονης Επιστήμης», όσοι/ες είχαμε την τύχη να είμαστε εκεί, μας άφησε ωραία συναισθήματα. Πέραν της παρακολούθησης είχαμε μια ακόμα ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον δημιουργό και εκ των συντελεστών αυτού του έργου.

Διαβάζοντας το Βιβλίο της Φύσης: Μεταφυσικές διαστάσεις της σχέσης ανάμεσα στην κοσμική τάξη και την κοινωνικο-πολιτική οργάνωση στη Δύση κατά τη γένεση της νεωτερικής επιστήμης.

Στυλιανή Λέτσιου

Περίληψη

Ήδη από τον 17ο αιώνα, η «σύγχρονη επιστήμη» επικέντρωσε τις προσπάθειές της στην ανακάλυψη των κανονικοτήτων της φύσης μέσω της επιστημονικής μεθόδου. Κατά την αποκρυπτογράφηση των νόμων της φύσης, η επιστήμη θεωρήθηκε ότι είναι όχι μόνο ανεξάρτητη από το πλαίσιο παραγωγής της, αλλά και ικανή να προσφέρει μία αληθινή μίμηση του κόσμου και, κατά συνέπεια, τις νόμιμες βάσεις για μία ορθολογιστική οργάνωση της κοινωνίας. Καθώς ενισχυόταν η νεωτεριστική πεποίθηση ότι η επιστήμη μπορεί να απεικονίσει με ακρίβεια και να ελέγξει τη φύση, ενισχυόταν και η ελπίδα ότι με ανάλογο τρόπο θα μπορούσε να οργανωθεί κανονιστικά και η κοινωνία σύμφωνα με την αδιαμφισβήτητη ομοιομορφία της φύσης.

ΕΚΠΑ Εκδηλώσεις | Η ιστορία της Νομικής Σχολής κατά τον πρώτο αιώνα λειτουργίας της

Στο πλαίσιο του εορτασμού των 25 πρώτων χρόνων λειτουργίας του, το Ιστορικό Αρχείο του Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει μία σειρά εκδηλώσεων υπό την αιγίδα των Πρυτανικών Αρχών

Σκόνη σουπερνόβα συνέλεξε το Cassini

Καλλιτεχνική απεικόνιση της σκόνης που υπάρχει γύρω από τον Κρόνο μέρος της οποίας είναι όπως αποδεικνύεται και σκόνη που εισήλθε στο ηλιακό μας σύστημα από άλλες περιοχές του γαλαξία. To Cassini κατάφερε να συλλέξει λίγη από αυτή την κοσμική σκόνη. Credit: (NASA/JPL-Caltech)

   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΛΑΪΝΑΣ

Η μελέτη της αναμένεται να φωτίσει σημαντικά κοσμικά φαινόμενα

Επιστημονική Επανάσταση – Φυσική και Ανατομία

Κατά  την περίοδο της  Επιστημονικής Επανάστασης  συντελείται 
«μια εκ βάθρων μεταβολή στους βασικούς τρόπους και τύπους μέσα από τους οποίους ο ανθρώπινος νους θεάται και ερμηνεύει το φυσικό κόσμο». Αναλύστε και τεκμηριώστε την παραπάνω θέση, επικεντρώνοντας στη φυσική της κίνησης και στην ανατομία.

Στο άρθρο που αναπτύσσεται παρακάτω, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις συνθήκες και τις διαδικασίες που επέφεραν την Επιστημονική Επανάσταση. Θα περιγράψουμε τις πρωτύτερες αντιλήψεις, την μεθοδολογία και την αντίληψη για την φυσική φιλοσοφία η οποία είχε διαμορφωθεί κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα, και ακολούθως τις αλλαγές στον τρόπο σκέψης και την μεθοδολογία, που έφεραν νέες ριζοσπαστικές αντιλήψεις για τον κόσμο.

Τα άλυτα μυστήρια της Φυσικής και του Σύμπαντος

Του Κώστα Δεληγιάννη

Το 1900, ο Βρετανός φυσικός Λόρδος Κέλβιν είχε πει: «Δεν υπάρχει πλέον τίποτε νέο να ανακαλυφθεί στη φυσική. Το μόνο που απομένει είναι οι μετρήσεις να γίνουν ακόμη περισσότερο ακριβείς».

Δεν χρειάστηκε να περάσουν περισσότερο από δύο δεκαετίες για να διαψευσθεί παταγωδώς, αφού η κβαντική φυσική και η Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν άνοιξαν ένα «παράθυρο» σε έναν άγνωστο έως τότε και αινιγματικό «κόσμο».

ΑΝΙΑ ΚΑΙ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Στα στενά όρια του λογισμού, σε βλέπω να κινείσαι ανυπόμονα, μιλάς, δεν στέκεσαι σε μια μεριά, λυγίζεις και σταματάς μονάχα να στοχαστείς, δεν με ακούς και συλλογιέσαι πόσο χαμένα τα 'χεις, φοβάσαι, σε βλέπω να έχεις γυρισμένη τη πλάτη, δεν με κοιτάς.

Ο νους σου υπερβαίνει την στιγμή και ξαναρχίζεις να μιλάς, με παραπέμπεις στη σιωπή, σε μια μοναξιά, στα απόνερα ενός διαλόγου που δεν μας οδηγεί πουθενά. Όσα είπες στην αρχή ότι ένιωσες, τα απέσυρες και τα ξέχασες ηδη, γύρισες στη κανονικότητά σου, σε μια ζωή τελματωμένη, ικανοποιώντας το πάγιο αίτημα των καιρών μας, την σιγουριά, το βόλεμα, την μονοτονία.

Οι τρεις καταστάσεις της... συνείδησης

Ο άνθρωπος ζει καθημερινά μέσα σε τρεις καταστάσεις της συνείδησης:

1) Της εγρήγορσης, 2) Του ύπνου με όνειρα, 3) Του βαθύ ύπνου

Η πρώτη κατάσταση είναι συνειδητή. Ο άνθρωπος μπορεί να διαλέγει συνεχώς ανάμεσα σε πολλούς ερεθισμούς που προκαλούν τα όργανα των αισθήσεων και να ενεργεί με σκέψη ή απερίσκεπτα αν η δύναμη του ερεθισμού είναι μεγάλη και δεν μπορεί ή δε θέλει να αντιδράσει.

Μόνο στην κατάσταση της εγρήγορσης θυμάται τις δυο άλλες καταστάσεις, δηλαδή του ύπνου με όνειρα (υποσυνείδητο) και του βαθύ ύπνου (ασυνείδητο). 

Καλοκαίρι τέλος

Και κάπως άδοξα τελειώνουν οι καλοκαιρινές διακοπές κάθε χρόνο . Στο αμάξι ενώ γυρνάς από το εξωχικό σου , στο ΚΤΕΛ απο ώπου και να έρχεσαι , στο καράβι απο ένα νησί , στο αεροπλάνο απο το εξωτερικό . Αλλά η αλήθεια είναι ότι έχουν μία απίστευτη ομορφιά . Φεύγεις απο τους τρελούς ρυθμούς της πόλης και ηρεμείς στο νησί,στο εξωχικό ή κανωντάς τουρισμό σε κάποια άλλη χώρα . Είναι μία γλύκα οι αυγουστιάτικες διακοπές που κάθε χρόνο ανυπομονείς . Θα τις παρομοίαζα με τις γιορτές του Διονύσου στην αρχαία Ελλάδα ώπου οι κανόνες μειώνονταν εως και το μηδέν . Και τι υπάρχει όμως αφου ξεσαλώσεις , ξεχαστείς , φλερτάρεις και κάνεις τα one night stand σου ; Δυστυχώς .... η σκληρή πραγματικότητα .
 Γυρνάς Αθήνα και πρέπει να ξαναμπείς σε ρυθμούς τρέλας , παράνοιας και βαριάς δηθενιάς καθώς όλα σου την σπάνε επειδή τελειώσανε οι διακοπές σου . Το εκνευριστικό αφεντικό είναι εκεί , ο άθλιος γείτονας θα έρθει και αυτός , το "άχρηστο" σχολείο ανοιχτό περιμένει την αγκαλιά σου, και όλα αυτά δέχονται μόνο τόνους μιζέριας . Μιλώντας και με ρυθμούς μουσικής το να κάνεις την ζωή σου απο 4 τεταρτα σε 11 ογδοα είναι απαιτητικό αλλά το tempo το φτιάχνεις εσύ όπως φτιάχνεις το τραγούδι σου . Θέλω να πω δηλαδή οτι ίσως δεν πρέπει να πούμε οτι , καλοκαίρι = ευτυχία , ξεκούραση και φθινώπορο+χειμώνας+άνοιξη=μιζεριά και βαρεμάρα ( ειδικά οι δύο πρώτες εποχές ) . Πάρτε το tempo σας και εφαρμώστε το σε όλες τις εποχές . Το τραγούδι της ζωής σας το φτιάχνετε εσείς .
 Καθόλου εύκολο το ξέρω καθώς αλλάζουμε συνέχεια ζωή καθώς ζούμε . Όμως προσπαθώντας να φτιάξουμε την ζωή μας ας αλλάξουμε λίγο στάση γενικά έχωντας στο πίσω μέρος του μυαλού μας οτι ξέρουμε ποιοί είμαστε , δεν γινόμαστε πιο μίζεροι και οτι η διάθεση των διακοπών πρέπει να μας ακολουθεί και χαρούμενοι να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το αφεντικό , τον γείτονα , το σχολείο χωρίς να υποβαθμίζουμε την κατάσταση και εμάς .

Το μονοπάτι

Βλέπω το φεγγάρι να φεύγει και θυμάμαι τα παλιά, μπορεί να είναι μια πλάνη, ίσως και όχι. Τα άστρα γεμίζουν το τοπίο και όλα μοιάζουν ιδανικά, είναι ένα μονοπάτι που φοβάμαι να διαβώ. Ένα μονοπάτι καθημερινό, το μονοπάτι της ζωής μου και κάθε βήμα μου με κόβει σαν μαχαίρι, κάθε πλάκα στρωμένη στον δρόμο είναι μια ανάμνηση και πόνος στην καρδιά.

Αυτοί που το προσπερνάνε σιωπηλά, αδιαφορούνε για μένα και ας ήμουν εκεί παλιά. Δεν θα το καταλάβουν ποτέ, μήτε θα το περπατήσουν ξανά μέχρι να «φύγω» οριστικά, αναγκάζομαι να τους θυμάμαι και να αναπολώ τα βήματα που έκανα μαζί τους στο μονοπάτι της ζωής.