Αυτο το κείμενο δεν έχει σκοπό να επιτεθεί σε κανέναν. Στόχος του είναι να βάλει τους αναγνώστες να σκεφτούν το θέμα που έχω αναπτύξει!
Ήρθαν οι εκλογές, ήρθαν και έφυγαν. Και μάλιστα παρακολουθώντας τα γεγονότα των εκλογών και τα αποτελέσματα κατάλαβα κάτι το πολύ περίεργο. Θυμήθηκα μία θεωρία παλιά την οποία δεν πιστεύω εξολοκλήρου αλλά για να είμαι ειλικρινής παραδέχτηκα την πιθανή υπαρξή της. Σε αυτο το κείμενο μου λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες θα προσπαθήσω να διατυπώσω μια δικιά μου θεωρία περι κοινωνικών τάξεων, βασισμένη εννοείται σε αυτήν του Μαρξ, αφού η εντύπωση θα έλεγα των αποτελεσμάτων πάνω μου με έβαλαν σε σκέψη.
Ας τα πάρουμε απο την αρχή όμως, ο Μαρξ διαχώρισε την κοινωνία σε αστική τάξη, που έχει τα προνόμια και προωθούν τον καπιταλισμό, και στο προλετάριο, που είναι ο απλός λαός, ο εργαζόμενος, ο βιοπαλαιστής, που μάχεται να τα βγάλει πέρα. Έφερα λοιπόν στο μυαλό μου αυτην την θεωρία να την εφαρμώσω στην σημερινή Ελλάδα. Και ξέρετε που κατέληξα; Στο συμπέρασμα οτι δεν ισχύει κάτι τέτοιο τουλάχιστον εδώ στην χώρα μας . Μα θα με ρωτήσετε βεβαίως αν είμαι στα καλά μου ή τι μπαρούφες λέω εφόσον έχουμε πλούσιους και φτωχούς ώπου οι πλούσιοι δίνουν δουλειές και το καπιταλιστικό σύστημα υπάρχει.
Και θα σας απαντήσω λοιπόν με την δικιά μου λογική και σκέψη. Καταρχάς καπιταλισμό έχουμε, και είναι ανόητο να λέμε ή να πιστεύουμε οτι δεν υπάρχει. Κατα δεύτερον ο διαχωρισμός στην Ελλάδα με τις δυο τάξεις δεν ισχύει γιατι πρέπει να πάρουμε τι ενώνει αυτές τις τάξεις. Και τι ενώνει τον ένα πλούσιο με τον άλλο; Τι ενώνει τον ένα φτωχό με τον άλλο; Γιατί εγώ έβλεπα, είδα και θα βλέπω γέρους να ψηφίζουν π.χ. Νέα Δημοκρατία ή Πασοκ χωρίς να ξέρουν τίποτα για αυτα τα κόμματα, δηλαδή τι θεσπίζουν και τι πιστεύουν, και πλούσιους να υποστηρίζουν ακροδεξιά κόμματα όπως η Χρυσή αυγή ( να πω οτι τα κόμματα τα είπα βλέπωντας τα αποτελέσματα και δεν ασκώ επίθεση σε κανέναν, ετσι και αλλιώς επιλογή του καθενός ήταν ).
Αλλά εάν ο τύπος με το αμάξι και τις επιχειρήσεις ψηφίζει ακροαρτιστερά κομματα και ο φτωχός σοσιαλιστικά κόμματα τότε τι ενώνει τον καθένα εαν όχι η ιδεολογία μας; Δηλαδή μετά πως θα ενωθούμε που λένε διάφοροι για να επαναστατήσουμε; Πως θα γίνει αυτό όταν ο καθένας στοχεύει αλλού;
Επομένως συνεκτικό δεσμό των τάξεων θεωρώ την ιδεολογία και εαν σκεφτούμε οτι στην βουλή μας έχουμε π.χ. 13 κόμματα τα οποία εκφράζουν 13 αντίθετες μεταξύ τους ιδεολογίες και είναι εκπρόσωποι του λαού, τότε φανταστείτε για πόσες ιδεολογίες μιλάμε. Τέλος λοιπόν πιστεύω οτι μια κοινωνία για να έχει ένα τέτοιο διαχωρισμό πρέπει να έχει λίγες γενικά ιδεολογίες με δυνατό φρόνημα και καλή βάση και όχι 15.000 ιδεολογίες που απειχούν στον λαό.
ΝΙΚΟΣ ΡΕΒΙΘΗΣ
Ήρθαν οι εκλογές, ήρθαν και έφυγαν. Και μάλιστα παρακολουθώντας τα γεγονότα των εκλογών και τα αποτελέσματα κατάλαβα κάτι το πολύ περίεργο. Θυμήθηκα μία θεωρία παλιά την οποία δεν πιστεύω εξολοκλήρου αλλά για να είμαι ειλικρινής παραδέχτηκα την πιθανή υπαρξή της. Σε αυτο το κείμενο μου λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες θα προσπαθήσω να διατυπώσω μια δικιά μου θεωρία περι κοινωνικών τάξεων, βασισμένη εννοείται σε αυτήν του Μαρξ, αφού η εντύπωση θα έλεγα των αποτελεσμάτων πάνω μου με έβαλαν σε σκέψη.
Ας τα πάρουμε απο την αρχή όμως, ο Μαρξ διαχώρισε την κοινωνία σε αστική τάξη, που έχει τα προνόμια και προωθούν τον καπιταλισμό, και στο προλετάριο, που είναι ο απλός λαός, ο εργαζόμενος, ο βιοπαλαιστής, που μάχεται να τα βγάλει πέρα. Έφερα λοιπόν στο μυαλό μου αυτην την θεωρία να την εφαρμώσω στην σημερινή Ελλάδα. Και ξέρετε που κατέληξα; Στο συμπέρασμα οτι δεν ισχύει κάτι τέτοιο τουλάχιστον εδώ στην χώρα μας . Μα θα με ρωτήσετε βεβαίως αν είμαι στα καλά μου ή τι μπαρούφες λέω εφόσον έχουμε πλούσιους και φτωχούς ώπου οι πλούσιοι δίνουν δουλειές και το καπιταλιστικό σύστημα υπάρχει.
Και θα σας απαντήσω λοιπόν με την δικιά μου λογική και σκέψη. Καταρχάς καπιταλισμό έχουμε, και είναι ανόητο να λέμε ή να πιστεύουμε οτι δεν υπάρχει. Κατα δεύτερον ο διαχωρισμός στην Ελλάδα με τις δυο τάξεις δεν ισχύει γιατι πρέπει να πάρουμε τι ενώνει αυτές τις τάξεις. Και τι ενώνει τον ένα πλούσιο με τον άλλο; Τι ενώνει τον ένα φτωχό με τον άλλο; Γιατί εγώ έβλεπα, είδα και θα βλέπω γέρους να ψηφίζουν π.χ. Νέα Δημοκρατία ή Πασοκ χωρίς να ξέρουν τίποτα για αυτα τα κόμματα, δηλαδή τι θεσπίζουν και τι πιστεύουν, και πλούσιους να υποστηρίζουν ακροδεξιά κόμματα όπως η Χρυσή αυγή ( να πω οτι τα κόμματα τα είπα βλέπωντας τα αποτελέσματα και δεν ασκώ επίθεση σε κανέναν, ετσι και αλλιώς επιλογή του καθενός ήταν ).
Αλλά εάν ο τύπος με το αμάξι και τις επιχειρήσεις ψηφίζει ακροαρτιστερά κομματα και ο φτωχός σοσιαλιστικά κόμματα τότε τι ενώνει τον καθένα εαν όχι η ιδεολογία μας; Δηλαδή μετά πως θα ενωθούμε που λένε διάφοροι για να επαναστατήσουμε; Πως θα γίνει αυτό όταν ο καθένας στοχεύει αλλού;
Επομένως συνεκτικό δεσμό των τάξεων θεωρώ την ιδεολογία και εαν σκεφτούμε οτι στην βουλή μας έχουμε π.χ. 13 κόμματα τα οποία εκφράζουν 13 αντίθετες μεταξύ τους ιδεολογίες και είναι εκπρόσωποι του λαού, τότε φανταστείτε για πόσες ιδεολογίες μιλάμε. Τέλος λοιπόν πιστεύω οτι μια κοινωνία για να έχει ένα τέτοιο διαχωρισμό πρέπει να έχει λίγες γενικά ιδεολογίες με δυνατό φρόνημα και καλή βάση και όχι 15.000 ιδεολογίες που απειχούν στον λαό.
ΝΙΚΟΣ ΡΕΒΙΘΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου